Z wielkim smutkiem i żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Zenona Pilarczyka (1931 – 2019).
Pan Zenon Pilarczyk urodził się 26 lutego 1931 roku we wsi Lasek (obecnie teren należący do Lubonia). Swoje życie poświęcił badaniu historii gminy Suchy Las i pielęgnowaniu jej kultury. Działalność Pana Zenona Pilarczyka obejmowała zagadnienia historii lokalnej i regionalnej, bibliotekarstwo i muzealnictwo. Był współautorem, razem z Janem Rewersem, Monografii Gminy Suchy Las. Jego opracowania były wykorzystywane w pracach nad herbem gminy Suchy Las. Były one często podstawą do składania wniosków przy upamiętnianiu miejsc historycznych takich, jak: tablica pamiątkowa w Piątkowie na miejscu kaźni z lat 1939–1945, pomnik Wojciecha Bogusławskiego w Glinnie, pomnik strażaka w Suchym Lesie, pomnik Ofiar Faszyzmu w Łagiewnikach, przy renowacji grobu 2 nieznanych żołnierzy Wojska Polskiego poległych w 1945 roku, których dane osobowe udało się ustalić dzięki pracom Pana Zenona Pilarczyka i umieścić nazwiska na nagrobku.
Opracowania i materiały, które zgromadził, były pomocne przy nadawaniu imion drużynom harcerskim w szkole podstawowej w Suchym Lesie. Warto w tym miejscu wymienić: 34. Drużynę im. Powstańców Wielkopolskich 1918–1919, 30. Drużynę Harcerek im. Małgosi Silmanowicz, Hufiec ZHP Gminy Suchy Las im. Bohaterów Armii Poznań.
Pan Zenon Pilarczyk współuczestniczył, udostępniając materiały źródłowe, w pracach nad nadaniem nazw ulic w Suchym Lesie i Morasku. Z jego inicjatywy jedną z ulic w Suchym Lesie nazwano imieniem ks. Bronisława Hertmanowskiego, a w Zielątkowie – Bibianny i Jędrzeja Moraczewskich.
Pan Zenon Pilarczyk był jednak przede wszystkim nauczycielem. Przepracował w tym zawodzie 35 lat. Pracę zaczął w 1951 roku, w szkole podstawowej w Dąbrówce. Założył tam drużynę harcerską.
Lata 1952–1955 to okres odbywania służby wojskowej, którą ukończył w stopniu chorążego. W wojsku był również kierownikiem biblioteki garnizonowej. Po zakończeniu służby, od października 1955 roku do sierpnia 1956 roku, pracował jako nauczyciel geografii i języka rosyjskiego w Szkole Podstawowej nr 40 w Poznaniu. Z dniem 1 września 1956 roku objął stanowisko nauczyciela w Szkole Podstawowej w Suchym Lesie, gdzie uczył początkowo fizyki, chemii, geografii, matematyki, rysunków, a następnie historii.
Równolegle do pracy nauczycielskiej ukończył historię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, zdobywając tytuł magistra. W trakcie swojej pracy w szkole prowadził Szkolną Kasę Oszczędności, założył Szkolne Koło Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowej. W latach 1960–1969 prowadził szkolną bibliotekę, powiększając jej księgozbiór z 1779 do 4415 woluminów. W październiku 1964 roku założył kółko historyczne, które w czerwcu 1971 roku zostało wprowadzone do Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania jako członek zbiorowy.
We wrześniu 1956 roku przejął opiekę nad historycznym inwentarzem szkolnym. Rozpoczął wówczas również zbieranie i gromadzenie pamiątek, eksponatów i dokumentów, które miały wzbogacić lekcje historii. W ten sposób zainicjował powstanie szkolnego muzeum, z którego w 1971 roku wyodrębniono Regionalną Izbę Pamięci Narodowej. Prowadził ją do 1986 roku. W izbie prowadzone były następujące księgi: Kronika Suchego Lasu i okolicy, Znani ludzie naszej okolicy, Pamiętniki mieszkańców Suchego Lasu i okolicy. Pierwszą i drugą z nich pisał osobiście, w trzeciej poszczególni autorzy zapisywali swoje wspomnienia (księga ta prowadzona była wspólnie ze Stefanem Rewersem).
Izba Pamięci Narodowej w lutym 1974 roku została nagrodzona przez ministra oświaty i wychowania Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Po przejściu na emeryturę w 1986 roku Zenon Pilarczyk publikował także artykuły w lokalnej prasie – w „Gazecie Sucholeskiej”, później w „Miesięczniku Sucholeskim”. Napisał łącznie 114 artykułów, które przybliżały historię gminy Suchy Las i jej okolic.
W latach 1975 i 1981, za całokształt pracy zawodowej i społecznej oraz za prowadzenie doskonalenia nauczycieli, otrzymał ocenę wyróżniającą. W 1984 roku za całokształt pracy otrzymał ocenę szczególnie wyróżniającą. W uznaniu zasług Zenon Pilarczyk otrzymał w swej pracy szereg odznaczeń i dyplomów.
W życiu zawsze kierował się chęcią kształtowania świadomości i społeczeństwa obywatelskiego. Jego motto życiowe brzmiało: „Przechodniu wieków, jeżeli na swoim stanowisku pracy nie zrobisz niczego nowego, to przynajmniej nie niszcz tego, co zrobili twoi poprzednicy”.
Pan Zenon Pilarczyk był pomysłodawcą powstania pomnika z tablicą pamiątkową ku czci komandora maltańskiego Michała Stanisława Dąbrowskiego, zwierzchnika poznańskiej Komandorii Zakonu Kawalerów Maltańskich w latach 1719–1740, który sprowadził do opustoszałego Suchego Lasu wolnych ludzi, nadając im ziemię i przywileje i w ten sposób ocalił Suchy Las od upadku. Odsłonięcie tablicy odbyło się 13 czerwca 2009 roku.
13 lutego 2018 roku podczas koncertu Orkiestry Dętej Chludowo, inaugurującego obchody 800-lecia Suchego Lasu, Pan Zenon Pilarczyk został uhonorowany statuetką Dębowego Liścia „Za zasługi dla gminy Suchy Las”. Był pierwszym laureatem tej nagrody.
źródło: Ryszard Chruszczewski